KINEZITERAPIJA (grčke reči kinein – kretati se, kinezis – pokret) je oblast fizikalne terapije koja se bavi primenom pokreta u svrhe lečenja, a u cilju uspostavljanja optimalnog funkcionisanja delova i organizma u celini.

Kineziterapija kao deo fizikalne terapije predstavlja jedan od najvažnijh aspekata medicinske rehabilitacije. Ona se bavi primenom sistematizovanih pokreta pojedinih delova tela ili celog tela u vidu vežbi radi očuvanja, uspostavljanja, razvijanja i zamene funkcija lokomotornog aparata, kao i organa i sistema koji su u funkcionalnoj vezi sa lokomocijom.

Cilj kineziterapije je maksimalno iskorišćavanje svih potencijala tretiranog pacijenta sa akcentom na optimalni mogoći oporavak oštećene funkcije lokomotornog aparata.

Kineziterapija obuhvata aktivne i pasivne vežbe.

Aktivne vežbe se dele na:

• aktivne potpomognute
• aktivne nepotpomognute
• aktivne vežbe sa otporom

Ona se primenjuje u gotovo svim medicinskim specijalnostima kod brojnih patoloških stanja, ali i preventivno.
Apsolutnih kontraindikacija praktično nema, a relativne su malobrojne.

U izvođenju jednog pokreta učestvuje više anatomskih struktura:

• koštani sistem
• zglobovi
• mišići
• periferni nervni sistem
• centralni nervni sistem

Još veći značaj kineziterapija dobija upravo zbog toga što pokret dovodi do angažovanja i ostalih organskih sistema: kardiovaskularnog, respiratornog, endokrinog idr.

Zato je danas kineziterapija obavezni deo rehabilitacije ne samo kod bolesti i povreda koštano-zglobnog sistema (lokomotornog aparata), već i kod bolesti srca i krvnih sudova, bolesti disajnih organa, nefroloških, neuroloških i drugih bolesnika.

Tissot, 1981.godine piše: “Pokret po svom delovanju zamenjuje svako terapeutsko sredstvo, dok ostala medikamentozna sredstva ne mogu zameniti pokret”.

Doziranje kineziterapije zahteva poznavanje opšteg stanja organizma (kardiovaskuarni sistem, respiratorni sistem, nervni sistem, psihička spremnost i motivacija, zanimanje pacijenta,da li se nekada bavio sportom…)

Terapijski efekti kineziterapije su:

• povećanje mišićne snage i elastičnosti
• povećanje obima pokretljivosti u zglobovima
• poboljšanje funkcije kardiovaskularnog sistema, disajnih organa, nervnog sistema i organa za varenje
• poboljšanje cirkulacije i ubrzanje lokalnog metabolizma i procesa oporavka organizma u celini
• stvaranje pravilne šeme pokreta i motoričke aktivnosti

Oblici kineziterapije koje sprovodimo su:

• edukacija zaštitnih položaja i pokreta
• vežbe disanja
• vežbe relaksacije
• kineziterapija za cervikalni sindrom
• kineziterapija za lumbalni sindrom
• kineziterapija kod perifernih artroza (gonartroza, koksartroza, artroza sitnih zglobova šaka)
• kineziterapija posle preloma kosti, sportskih i drugih povreda (saniranje kontraktura)
• vežbe za osteoporozu
• korektivna gimnastika (predstavlja skup fizičkih vežbi doziranih po intenzitetu, vrsti i trajanju, koje se mogu primenjivati preventivno kod dece koja imaju predispozicije za nastanak nekog od posturalnih deformiteta ili terapijski ako oni već postoje)
• vežbe za skoliozu i kifozu
• vežbe za korekciju ravnih stopala